voor hulp bij vragen over uw VMS, Cloud en ICT

Wat is ONVIF?

De acceptatie van het ONVIF-protocol door fabrikanten blijft groeien. Vorig jaar was het aantal
aangesloten bedrijven op het ONVIF-forum meer dan 500 en zijn er momenteel meer dan 5.000 producten
gecertificeerd op de ONVIF-website.


Meer dan tien jaar geleden definieerde elke fabrikant zijn eigen protocollen en drong hij erop aan dat Video Management Software (VMS)-bedrijven deze zouden implementeren. Omdat elke VMS een andere set ondersteunde protocollen had, was de interoperabiliteit tussen apparaten en software beperkt. Bovendien moesten softwarebedrijven, door het hebben van veel verschillende geïmplementeerde protocollen, versies onderhouden en repareren tussen verschillende releases van hun applicaties.


Wanneer en waarom is ONVIF gestart?


Na een paar jaar, terwijl de ontwikkeling van interoperabele oplossingen steeds complexer werd, werd de behoefte aan een gemeenschappelijke standaard sterk. Om aan deze behoefte te voldoen, bundelden Axis, Bosch en Sony hun krachten en kondigden in 2008 op Security Essen de 1.0 release van de ONVIF Core Specification aan. Zes maanden later werd de eerste versie van de ONVIF Device Test Tool uitgebracht. Sinds het begin van de activiteiten van de groep lag de focus van ONVIF op een tool die elke fabrikant onafhankelijk kon gebruiken om de validatie van de implementatie volledig te automatiseren, zonder afhankelijk te zijn van externe certificeringslaboratoria. Na twee maanden werden de eerste conforme apparaten op de ONVIF-website gepubliceerd en een jaar na de eerste publicatie van de Core Specifications sloten 100 bedrijven zich aan bij de ONVIF-groep en werden 200 apparaten gecertificeerd.


Vorming van het ONVIF-profielconcept


Tijdens de eerste twee jaar van de activiteiten van ONVIF lag de focus op videobewaking. In feite waren versie 1.0 en opeenvolgende herzieningen van de kernspecificaties gericht op vaste camera's en PTZ-domes. Om een breder scala aan apparaten te omarmen, zoals PTZ-koppen, NVR's of toegangscontroleapparaten, zijn de kernspecificaties bijgewerkt naar versie 2.0, waarin alleen de functies zijn opgenomen die worden gedeeld tussen elk IP-apparaat. Gespecialiseerde functies, zoals streamingspecificaties, zijn verplaatst naar een speciale specificatie.


ONVIF-profielen zijn een lijst met functies die een fabrikant in zijn apparaat moet implementeren om conformiteit met de ONVIF-specificaties te claimen


Door een bredere set specificaties te hebben en niet meer slechts één document, werd het van cruciaal belang om de vereisten voor elk type apparaat nauwkeurig te definiëren. Om aan deze eis te voldoen, werd het concept van profielen geïntroduceerd. Een profiel is een lijst met functies die door een apparaat moeten worden geïmplementeerd zodat de fabrikant conformiteit kan claimen met de ONVIF-specificaties. In tegenstelling tot de specificaties, die voortdurend worden verbeterd en uitgebreid met ondersteuning voor nieuwere apparaatklassen, is een profiel onveranderlijk in de tijd en kan het niet worden gewijzigd om nieuwe functies op te nemen. In ONVIF worden profielen aangeduid met letters, en een apparaat en beheersoftware die beide in overeenstemming zijn met hetzelfde profiel, ondersteunen beide dezelfde functies om interoperabiliteit te garanderen. Sinds de introductie van de profielen kan een apparaat geen aanspraak maken op conformiteit met een herziening van de ONVIF-specificatie, maar alleen met een of meer profielen.


Soorten ONVIF-profielen


Het eerste profiel, Profile S voor streaming, werd in december 2011 uitgebracht, samen met de release van de Device Test Tool 11.12. In twee jaar tijd bereikte het aantal apparaten dat beweerde te voldoen aan de Profile S-specificatie 1.200 en na nog een jaar meer dan 2.700. Eind 2013 kwam Profile C uit. Dit profiel behandelt toegangscontrole voor locatie-informatie en configuratie, gebeurtenis- en alarmbeheer en deurtoegangscontrole. In juli 2014 werd Profile G voor edge storage en retrieval uitgebracht, inclusief het configureren, controleren en visualiseren van de opnametaken. Momenteel bevindt Profile Q, gericht op het ondersteunen van snelle installatie en kant-en-klare functionaliteit van het apparaat, zich in de Release Candidate-fase. voor ONVIF-conforme toegangscontrolesystemen, bevindt zich ook in de Release Candidate-fase.



De ONVIF Use Case Working Group is onlangs opgericht om te worden gebruikt als input voor ONVIF-specificaties, de ontwikkeling van toekomstige profielen en om te helpen bij het updaten en onderhouden van de technische roadmap van ONVIF


Op dit punt kunnen lezers zich afvragen waar de ONVIF-groep vervolgens naartoe ging. In 2014 zijn de ONVIF-specificaties opgenomen in de ISO/IEC 62676-standaard voor videobewakingssystemen, waarmee ONVIF een officiële standaard is geworden. Bij de volgende herziening van IEC 60839-11 worden de specificaties overgenomen die ONVIF heeft ontwikkeld voor toegangscontrole op basis van webservices. IEC 60839-11 specificeert minimale functionaliteit, prestaties en testmethoden voor elektronische toegangscontrolesystemen en componenten die worden gebruikt voor fysieke toegang. De norm is van toepassing op elektronische toegangscontrolesystemen en componenten die worden gebruikt in:

Was dit antwoord nuttig? Ja Nee

Feedback versturen
Het spijt ons dat we u niet hebben kunnen helpen. Als u feedback geeft, kunnen we het artikel verbeteren.